av...

Üşümüş kuş sesleri sarkacak mı çatıdan?
Uykularından incecik bir vapur geçecek.
Belki İzmir'in düşecek aklına?
Sonra bir av düşecek yüreğine ansızın.Yorgun bacakları, uzun boynuzlarıyla salınan; buydu beklediğin anımsa...
Kuşlara dokunacak yüreğin, öyle çarpacak.Bir gök, çokça yer buluşacak.
Ve bir yaşam, bir coşku, bir dinlence üfleyecek sana ; kendi yitip giderken...
Herşeye rağmen, çıkmasa da karşına- buna en çok ben sevinirim neden bilirsin-:Bir umut var ya, bu umut, bu sevgi, bu coşku var ya yüreğinde, tüm yaşadıklarına değecek anımsa...