SAKIN AĞLAMA...
"Karıncanın su içtiği" dağlar bir el uzamı, bir yürek çarpışı kadar yakın Ayşem...
Gözleri, İzmir'in denizi kadar lacivert olmasaydı keşke.Yoo olsundu; sevgileri neredeyse yürek orada çarpardı nasılsa.
Elleri okşardı kömür karası saçları.
Gözlerini kısıp, daha derinleri görmek ister gibi bakardı, üzüm gözlere:Görmüş geçirmiş gözlerle.
Sevgiydi, özlemdi; yürek atışlarını taktı peşlerine o da.
Mutluydu, mutlulardı çünkü.
Ve sonra, sol yanlarına yerleşti sevgililerinin.Sol yanlarına.
Adresi değişmişti sadece.
Evet, bir de saç bağlarını yolladı, kırmızı...
.
