"özlem ki, bir başkasının yokluğuna olan tutkunluksa, bir yerde hep aynı şeyi özlüyoruz " demiş bir yazar.
ama benim özlemim başka diyenlere;
özlem hep olsun, özlenenler hep bulunsun derim ben..
yaşamı güçlü kılar, umudu sağlam tutar, beklemeye değer..
özlem ki,öz den gelen..
candan duyulan..
ama gözden ırak olsun yine de...
hep ikilemlerdir ya payımıza düşen
özlem de böyle
kavuşmak olmasaydı özlem de bu kadar özlenmezdi
degil mi?
