20 Ekim 2015

Katekekaumene = Yanık ülke
             

      Kula ' nın kuzeyindeki volkan konilerindeyiz.
       Bu oluşumda merakla yürüyoruz.Yerküre derinliğini bize ulaştırmış.Ateşle kavrulmuş toprak bu. Lavlar taş kesilmiş.
İnsansız , zamansız çağlardan  yanardağa tırmanmış ve inişte ; kayan toprakla , seslerle ; yaşama ve hızlı geçen  zamana yürümüşüz gibi geldi bana.
Yolda üzüm bağları , şarabın kıyısı.Katesekaniyet' miş buralarda şarabın eski adı.

        Biraz ötelerde: Peri bacaları , kumdan kuleler gibi.Yüzlerinde pek çok hayal oluşturuyor , kayboluyoruz.Kış başka gelir mutlaka buralara, yeni peri bacalarını oluşturmaya...
      Kula sokaklarında: Başka bir zamana taşındım.Eski, biraz bildik, ıssız ve gizemli.
Eski , bu güne bakıyor buralarda.Küçük şehirlerde birikiyor , anılar.
Herkesin zamanın geçiyor olduğunu bildiği , ama bende durduğu anlar olur bazen ; öyle bir gündü.
Evlerin ahşabı , sıvası , şaşırtan renkleri , bayrağı , güneşi , nakışı , avlu sıcaklığı.Düşse de sıvaları , öyle derin ki öyküleri.İlle de çatı saçakları , kapılar , kapı tokmakları ve cumbaları görüyorum.
Söylenceler nar çiçeği ,  gül dalında. Rüzgar gülleri ve uçurtmalar havalanıyor sözlerle.
Tenekeden saksılar , çiçekler kadar. 

Anneannem, bir köşeden çıkacak  yada ona bir pencerede rastlayacağım hayali ile gezdim sokakları.
Ardımdan eskiler itti , öyle yürüdüm evleri , gün kararıncaya kadar.
Daracık sokaklarda renkli gölgeler , geçici yerlerini bulmuş.Sıva sıva üstüne sevdiğim renkler duvarlarda.Çok kalabalığım , çok.Bunca renk karşısında , yaramaz bir çocuk gibi dağılıyor hayallerim.

      Gece , sıcacık bir su : Yörem , törem , evim , avlum , sokağımdı bu gün...